สวัสดี วันพฤหัส

วันนี้จะบอกว่า เราอยากตะโกนดังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เหมือนหนังเกาหลีที่นางเอง โก๊ะๆ ตะโกนออกมาเพื่อระบาย ซัมติง

//(^o^)\\

อยากตะโกนคำว่าไรดีนะ
ลุ้นๆ ตื่นเต้นๆ จัง
ไม่เคยตะโกนดังๆเลยเดี๋ยวนี้
เอาละนะ

((ย๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก))
((echo ประกอบ))
((วุ๊ววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววู๊))


((คิดถึงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงว๊อยยยย))
((สู้ว๊อยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย))

((กูสวยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยว๊อยยยย))
((กูรวยยยยยด้วยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย))

แล้วก็จะขำๆๆๆ กับพฤติกรรมตัวเอง ยิ้มมมมหุบไม่ลงทีเดียว
มีที่ไหนซักที่มะ ที่จะพาตัวเองไปตะโกนได้แบบนี้
((คิดถึงพี่เอ้จัง ถ้าพี่เอ้ยังอยุ่คงขอให้พาไปเที่ยว ขับรถกันไป ตะโกนนนนนดังๆๆๆๆ))

แต่ที่นึกถึงอยุ่ตลอดเวลาก็คือ น้ำฝน คนสวย คนที่คุยได้ทุกเรื่อง คนเก่งที่แนะนำแต่เรื่องดีดีให้ตลอดเวลา
คนฉลาดที่พยายามฉุดให้เราพ้นจากคำว่าโง่ เนี่ยๆเค้าละคุณน้ำฝน คิดถึงที่สุดเลย

แต่วันนี้!!!
คนที่ทำให้น้ำตาปริ่ม อมยิ้ม ดีใจกับสิ่งเล็กๆ(ที่เรียกว่ารัก)
คนที่ทำให้เราไม่สามารถเลิกรัก และเลิกคิดถึงได้ในหลายๆสิ่ง
"ตาล" "น้องตาล"
แค่ตาลพูดว่าคิดถึงพี่เตยหว่ะ แค่เนี๊ยะโอ๊ยยยแม่เจ้าปะคุณ
เราน้ำตาปริ่ม คนที่ส่งเพลงให้เราฟังแล้วบอกว่ามันเพราะมาก
แต่มันคือเพลงจีน ที่ฟังภาษาไม่เข้าใจ เลยพาลไม่ฟังมันซะเลย
คนๆเดียว ที่ทำให้เราคิดถึงได้ตลอดเวลา
คนๆเดียว ที่ทำให้เราอยากอยู่ด้วย
คนๆเดียว ที่ทำเราเป็นตัวของตัวเอง ทั้งหวาน ทั้งโหด มันและฮา
คนๆเดียว ที่เรารัก

วันนี้ตาลบอกว่า จะรักทำไมทั้งๆที่ตาลเลวขนาดนี้
เราบอกตาลว่า ตาลไม่ได้มาเลวใส่เรานี่นา
ตาลเลวลับหลังเรา
นั่นไม่ใช่คำด่าตาล แต่หมายความว่า
ตาลคือคนที่เราเลือกที่จะมองแต่ด้านที่ดี จนไม่สนใจเรื่องแย่ๆของเค้า
ที่คิดแบบนี้กับตาลได้คนเดียว
เพราะว่า
รักตาลไปหมดใจแล้ว


เฮ้อๆๆๆๆๆๆ
แต่ก็ต้องเตือนตัวเองหลังจากพูดจบทุกประโยค
และต้องเตือนตัวเองหลังจากที่คิดวาดฝันที่ที่สวยหรูดูดี ที่คิดจะเคียงคู่ตาล
เพราะเหตุที่ว่า
ตาลเค้าไม่ได้รักเรา!!!!!!
ตาลเค้าไม่ได้รักเรา !!!!!! (แม่งแค่พิมพ์น้ำตาจะไหล)


เราเคยเข้าใจคนที่มีความรักหลากหลายรูปแบบนะ เพราะรู้ว่าสักวัน
เราคงจะเจออะไรที่มันเหนือความคาดหมายเรื่องความรักบ้าง
ก็ได้มาเจอกับตาลนี่หละ
นี่หละที่เป็นเรื่องจริง
"ความรักว่ากันไม่ได้จริงๆนะ ยากที่จะควบคุม ยากที่จะต่อต้าน ยากที่จะยับยั้ง"
ยากกกจริงๆ


บางคนว่า ของอย่างงี้มันอยู่ที่ใจ จะเลิก จะรักก็อยู่ที่ใจ
ใช่!!!! ไม่เถียงเลย
เพราะว่า

"ตาล" อยู่ที่ใจ และอยู่ในใจพี่ตลอดมา และตลอดไป
ฮ่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา อยากจะอ๊วกว่ะ
ตัวเองพูดอะไรเลี่ยนๆได้ขนาดนี้ เพราะผู้หญิงที่ไม่เคยรักเราแค่คนคนเดียว


เอาเหอะ เอาเหอะ
เอาไว้เลิกรักได้มะไหร่ จะเลิกพูดคำๆนี้ กับคนๆนี้
แต่ตอนนี้...............................................


ตั้งใจทำงานก่อนนะ
ไปละบายๆ วันพฤหัสบดี เวลา 17.52 น.

i'm back !!!! Lessainai

- อ่ะแฮ่ม อ่ะแฮ่ม กระแอม กระไอ
- โหลเทสต์ โหลเทสต์
- anyone here........
- no one!!


- ที่เข้ามาอัพวันนี้ เพราะว่าคุณน้ำฝน แอบเข้ามาซุ่มอ่านบล็อกเรา ตอนไหนไม่รุ
- ครั้นจะไม่ปัดฝุ่น เช็ดถู ทำความสะอาด บล็อกเลยก็ กระไร เอาซะหน่อย
- ไว้เผื่อคุณน้ำฝนเข้ามา อาจจะตกกะใจเล่น เอ๊า มีชื่อตัวเองเป็นนักแสดงนำในบล็อกเค้าได้ยังไง
- ฮ่ะ ฮ่า

- อัพเดท ชีวิต กันซักหน่อย
- ตอนนี้ เปลี่ยนงานแล้ว มาเป็น sales เต็มองค์
- เหมาะใจว่าจะย้ายมาที่นี่เพราะ ใกล้บ้าน เดินทาง 10 นาที
- เงินเดือนน้อยกว่าเดิมก็ ไม่ใช่ว่าจะไม่ใช่ปัญหา
- แต่เป็นเพราะ รายได้มันไม่จำกัด นั่นเอง สรุปประเด็น คือเงินจึงมา เท่านั้นหละ
- ย้ายงานมาที่ใหม่ 1 ตุลาคม 53

- บอกตามตรง ย้ายมาที่นี่สุขภาพจิตดีขึ้นกว่าเดิมมาก
- ทุกคนรอบๆตัว ณ วันนี้ 27-11-53 จัดว่าอยู่ในระดับที่ยอมรับได้
- ส่วนบางคนที่มีของ เห็นกันหลัดๆ อยู่ไม่ได้ในที่สุด ก็ไปลับอย่างไม่มีวันหวนกลับมา (ฮ่าๆ)
- ที่เหลืออยุ่แล้วมีความสุขก็พวกยอดมนุษย์ เทพ นางฟ้าไรทำนองนั้น (^_^)

- เพื่อนๆ MLG ห่างหาย ยอมรับว่าห่างและหายกันไปเลย
- คงแวะเวียนมีการติดต่อกันบ้าง ณ ปลายสาย คือน้องขัน และ อ้อม รุ้งบ้างนิดหน่อย พี่พี หายเข้ากลีบพี่นก ไปซะแล้ว

- เพื่อนๆ DDG ห่างหาย พอๆกัน ล่าสุดที่ได้สนทนาสถาปนิค คือ จิ้งซี่
- นัดรวมตู้ม dhoom กันปลายเดือน ธค hollow ween จะซบ dhoom ให้หายคิดถึง

- เพื่อนๆ mbk แวะเวียน พูดคุยปลายสายกันบ้าง บางโอกาส บางคน
- อัพเดท ประวัติเพื่อนๆ ก็ทำให้ยิ้มตาม บางคนแต่งงาน บางคนมีลูก มีสามีกันเป็นตัวเป็นตน
- แม๊ มันน่าชื่นใจ ระคน ปะปน กับ ความตกใจ อ่ะฮั้น ยังไม่มี ในทุกสิ่งที่พวกคุนมีกัน
- เฮ้อ shit (แปลว่าขี้) แปลทำไมวะ 55

- น้องๆใน Q group ที่กลายมาเป็นพี่ เป็นน้อง ตอนทำงาน
- หลายๆคนน่า เอ็นดู หลายๆคนน่ารัก
- ทำตัวน่าให้รัก ก็รักน้องๆละวุ๊ย

- สรุปภาพรวมของชีวิต
- มันเป็นกราฟ ที่มีหัวลูกศร ทะแยงขึ้นฟ้า โดยไม่มีทีท่าว่าจะดำดิ่ง
- ประมาณการจากความมุ่งมั่น และเหนี่ยวนำพลังงานในการทำงาน
- สาธุ๊ แล้วทุกอย่างก็จะดีขึ้น ด้วยความตั้งใจ x 100 ของเราเอง

- เรื่องแฟน
- หลังจากหันหลังให้น้องสาวคนนั้น ก็ยังไม่ได้แสวงหาใครให้ยุ่งยาก
- จะมีกันยังไง เอาเวลาตรงไหนไปมีล่ะฮึ๊
- (สำหรับบางคนที่อ่านแล้ว งุนงง ทำไมเรียกแฟนว่าน้องสาว)
- (ขอให้ งง กันต่อไป) (จะเลิก งง ก็ต่อเมื่อถามเท่านั้นแหละ อิอิ)


-เท่านั้นนะ
- ปลายสาย ตุ๊ด ตุ๊ด ตุ๊ด

it's me Lesanai

143 : 1 oct 2009 just a bit funny

- เราไปเที่ยวมาเมื่อ 1 oct 09 Let's sea resturant ทาวอินทาว
- กับเพื่อนๆ MLG
- สัมผัสได้ว่า ทำตัวไม่น่ารักเท่าที่ควร
- ไม่ได้สร้างความสนุกสนานเท่าที่ควรจะทำ และเท่าที่เพื่อนรอการพบเจอ
- มันเป็นห่าอะไร นิ่งเชียว (ตู) เนี่ย


- เพื่อนบางคนออกอาการเซ็งกันอย่างเห็นได้ชัด
- ปกติเราจะไม่เคยปล่อยให้เพื่อนต้องนั่งเหงา
- เพราะจะมีเราเม้าส์ และหัวเราะเป็นเพื่อน
- แต่วันนั้น มีแต่อมยิ้มให้ แล้วก็หันมองไปที่อื่น


- ก็ในใจมันรุ้สึกได้ว่า "ตูมาทำไรที่นี่"
- ไม่อยากเที่ยว ไม่อยากแดนซ์
- ขอนั่งมองแล้วกัน
- จนพี่นกเริ่มด่า เราก็ยังไม่สำนก ยังคงนั่งตูดติดเบาะต่อไป
- แก่แล้วจริงๆเลยเหอะตูเนี่ย


- เห้ยแต่ความรู้สึกมันไม่ได้ย่ำแย่ไรเลยนะ
- มันกลับรุ้สึกว่า นิ่งๆ เงียบๆแบบนี้ มีความสุขแล้ว
- สุขมากกว่า ถ้าเราจะไปฝืนยิ้มให้คนอื่น
- แต่คุณหนูดีบอกว่า การทำให้คนอื่นมีความสุขนั่นคือการรักตัวเองนี่นา
- (มากรั่นกรองความคิดเอาวันรุ่งขึ้นแล้ว)


- แย่จริงเชียว
- แล้วก็มีคนชวนให้ไปนอนด้วย
- ตูจะไปทำไมอ่ะ ไปตูก็เสร็จดิ่ เหอ เหอ
- อย่าเชียว


- วันนี้ 2 oct 09 มาทำงานด้วยความโงนเงน
- นั่งรถตู้ได้ ห้าวินาที ตูก็หลับ
- นั่งรถไฟฟ้าได้ สิบวินาที ทั้งๆที่ระยะสั้น ตูก็หลับ
- เห้ยมันง่วงอ่ะ ถึงบ้านตีสี่ ตื่นหกโมง
- ง่วงเพค่ะ


- ถึงเวลานี้ก็ยังง่วงอยู่
- เลยลงไปหาซื้อขนม คิดว่าจะใช้ตังค์ ซื้อดวงตาเห็นธรรม
- ก็ช็อปๆ ไป ซื้อปลาแนม ฝากแม่ ซื้อเกี๊ยวฝากตัวเอง
- ซื้อข้าวโพดฝากตัวเอง ซื้อมะม่วงเปรี้ยวฝากตัวเอง
- (ฝากตัวเองเยอะจัง)


- ทำงานแล้วหละ
- วันนี้มาตั้งแต่เช้ายังไม่ได้ไรเป็นชิ้นเป็นอัน
- อ๊อ เราบอกเธอรึยัง เรา turn งานใหม่
- มาอยู่ mkt & event
- ก็ดีในเบื้องต้น เบื้องปลายเป็นยังไงยังไม่รุ้นะ


- ไปละ
- ^_^

cheer up
BT

143 : ระบายยิ้มๆ

คุณหนูดีบอกว่า

- คนเก่งไม่ จำเป็นต้องเครียด

- คนเก่ง และทำตัวเองให้มีความสุข

- และทำให้คนรอบข้างมีความสุข นั่นแหละเรียกคนเก่ง

- เรายังไม่เก่ง ดันทำตัวเครียด

- ทุเรียนจริงๆ

- สนุกซิ่ สนุกกับงาน

- ยิ้มซิ่ ยิ้มกับงาน และคนรอบข้าง

- ((ยกมุมปากทั้งสองข้างขึ้นให้สุด))

- ^____________________^

- คนที่รักตัวเอง และคนเห็นแก่ตัว อย่าสับสนไป

- คนที่รักตัวเองต้องทำตัวเองให้คนรอบข้างรักไปด้วย

- คนที่รักตัวเองต้องดูแลและจัดการให้เกิดความสุขกับตัวเองให้ได้ก่อน ค่อยส่งผ่านไปยังครอบครัว

- คนที่รักตัวเองต้องทำเรื่องเล็กที่สุด ให้เป็นเรื่องง่ายที่สุด และขยายผลไปในสิ่งที่ใหญ่ขึ้นให้ได้

- คนเห็นแก่ตัว คือคนที่หนีปัญหาของตัวเอง ไม่รับฟังปัญหาของคนอื่น

- คนเห็นแก่ตัว คือคนที่ไม่พยายามเข้าหาคนอื่นเสียบ้าง

- คนเห็นแก่ตัว คือคนที่มีมุมเป็นส่วนตัว จนไม่เห็นมุมของคนอื่นเสียเลย

- คนเห็นแก่ตัว คือคนที่คิดถึงแต่เรื่องของตัวเองมากเกินไป

- คิดได้รึยังว่าเราเป็นแบบไหน แต่เรียกตัวเองแบบไหนกันแน่

- ^_____________^ ยิ้มอีกนะ ยิ้มกันอีก

- แบ่งเวลา จัดสรรพื้นที่ ให้มุมของเรา อยู่ในมุมใหม่ของใครอีกหลายๆคน ^_^

- ความรู้สึกที่อัดอั้น มันสามารถระบายผ่านปลายนิ้ว

- ลงไปสู่แป้นพิมพ์ แล้วกรั่นออกมาเป็นตัวอักษร ระบายความอัดอั้นได้จริงๆ

- สมองโลดแร่น ไม่นอนนิ่ง ไม่เฉื่อย

- คนฉลาดคือคนที่ทำให้ตัวเองมีความสุข

- คนฉลาดคือคนที่ทำให้ตัวเองมีความทุกข์น้อยที่สุด

- อยากเป็นคนฉลาด!!!!

^____________^

ยิ้ม ยิ้ม ยิ้ม

143 : ^__^ ยิ้ม ยิ้ม ฝึกยิ้ม หัดยิ้ม ฝืนยิ้ม

- ช่วงนี้เน้นทำตัวเองให้มีความสุข

- มันไม่ได้หมายความว่าเราได้รับความสุขนั้นแล้วร้อยเปอร์เซ็นต์

- หรือมันก็ไม่ได้หมายความว่าเรามีความทุกข์กัดกิน

- แต่มันสุขไม่เต็มที่ ไม่อยากให้ความรุ้สึกเฉยๆ ชาๆมากัดกิน (และขบเผาะ)

-เริ่มหาหนังสือมาอ่าน "อัจฉริยะสร้างสุข" คุณหนูดี เขียนไว้ได้ดีมากๆ

-เริ่มหัดยิ้ม และฝืนยิ้ม

-เริ่มทำจิตใจให้ยิ้ม

-เริ่มมองผ่านเรื่องทุกข์ๆ หรือเรื่องที่จะมาทำให้ทุกข์

-แต่มันแค่เพียง "เริ่ม" เท่านั้น

- อยากเป็น 143 คนเดิม

- อยากโยนความทุกข์ไว้ข้างหลัง แล้วหันหน้ามายิ้มเหมือนเดิม

- lesla's diary หายไป เหมือนเอาความสนุกเราหายไปด้วย

- (เว่อร์ๆ)

- ป่าวมันเป็นเวลาประจวบเหมาะ พอดีตะหาก

- ว่าจะพยายามเข้ามาเขียนไดรี่บ่อยๆ

- ว่าจะ

- ว่าจะ

- ว่าจะ

- ไม่ว่าแล้ว "ต้องเข้ามา"

- เหมือนมันมีอะไรอยู่ในใจมากไป

- เหมือนมันไม่ได้ปลดปล่อย

- เหมือนอึดอัด

- เหมือนว่า "ต้องเข้ามาให้ได้"

^________________________________^

เลสยังเหลือน้อย (อยู่มั๊ย)

(ยังคงต้อง)ใช้สอยกันอย่างประหยัด (อยู่รึเปล่า)

ด้วยความปราถนาดีดี

จาก

เลสสะนัย

143: my husband in our Team !!!!!

.
.
.
.

myanmar galz : Mr. A a goodness na !!

Thailand galz : yes!!! he goodness , he is a consultant and he is "Husband" in our team.

: (((smile ^_^ from thai galz)))

myanmar galz : ohhhh god ............อึ้ง มองหน้า !!!!!!!

: good bye Thailand !!!!!! #@#$$%#@$%#@$%%%%

.
.
.
.
.
นั่นเป็นการสนทนาที่น่าประทับจิตประทับใจของ สาวไทยนางหนึ่ง ที่เก่งภาษาอังกฤษเป็นที่สุด
สาวไทยนางนั้นจดจำมิรู้ลืม !!!! ...........ลืมไม่ลง อาย
.
.
.
.
และป่านนี้ข่าวคราวคงแพร่สะพัด ในเมียนม่าไปแล้วว่า
Mr. A ที่เอ้ยอ้างมาข้างต้น "เป็นผัว" ของพวกเราทั้งทีม !!!!! (yes สำเร็จแระตู --..--")
.
.
.
.
จริงๆแล้ว สิ่งที่อยากจะสื่อไปก็คือ "เขาหล่อ ดูดี ที่สุดในทีมของพวกเรา"
oh my buddha!!!!
ทำไมก้าวพลาด และพลาดพลั้ง ได้รุนแรงขนาดนั้น ..... fuck !!!
.
.
.
.
หัวหน้าจัดการส่งตัวด่วนบินตรงไป ราชดำริ
เพื่อรำเรียนภาษา ในทันที!!!!

.
.
.
.
ด้วยหวัง (ลมๆแล้งๆ) ว่าจะกอบกู้ประเทศชาติจากภาษาเทพ(ของตรู) ที่สื่อสารให้สาวนักวิจัยชาวพม่าฟัง
ป่านนี้ สาวพม่า คงคิดอย่างหนักหน่วง และหน่วงหนืดไปแล้วว่า
ประเทศไทย คงได้รับวัฒนธรรมจากตะวันตกอย่างแรงกล้า
ถึงได้กล้าบอกใครๆว่า .......
"เนี่ยๆๆๆตะเอง Mr.A อ่ะเป็นผัวของพวกเราทั้งทีมเลยนะค๊า" แหะๆ แหะๆ (ยิ้มพิมพ์ใจ)
(โอววว์ เคยเห็นแต่สวิงกิ้ง สาม แต่นี่ สวิงกัน เจ๊ด!!!!!!)
shit!!!! (ขี้)

.
.
.
.
.

^___________________________^
คิดถึง บล็อกนะ
คิดถึงการบรรยาย
คิดถึงการเรียบเรียงประโยคเพื่อให้เข้าใจมากที่สุด

.
.
.
.
เลสเหลือน้อยโปรดใช้สอยด้วยความประหยัด
ด้วยความปราถนาดีจาก
เลสสะนัย!!!!

.
.
.
.
เมื่อวานนี้โดดเรียนไม่ได้ไปเรียน เพราะติดสำมะเรเทเมา ในซิสเลอร์
ออกรส ออกชาติ พร่ำรำพรรณ กันนานเชียว
คิดถึงค่ะคิดถึง.........

143 : help me please --..--"

.
.
.
ยาก ยาก ยาก
ยากอ่ะเขียนบล็อกอ่ะ
งุนงง งงงวย งุ่นง่าน
.
.
.
ที่ทำไม่ได้อันดับแรก
จะไปเม้นท์ให้แหม่ม pendy ไม่ได้
ไม่รุ้ทำไม คลิกๆๆๆๆ ไปก็ไม่เห็นมี
เห็นก็แต่รูปที่จูบบบบบบกันกะสาม๊เด็ก
พยายามเข้าหลายๆจุด ไม่ได้ซักที
จนชักจะโมโหแล้วนะ เลิกจูบกันได้แระ
หันไปทำอย่างอื่นที่น่าสนใจกว่านี้เหอะ...please!!
.
.
.
อันดับต่อมา
อยากจะเพิ่มๆ คนข้างๆที่เราจะลิงค์ไปหาอ่ะ
เข้าเรียกว่าเรา "คนข้างๆ" เรียกแบบนี้คนอื่นเข้าใจม๊ะ
ทำยังไงให้มีลิงค์ "คนข้างๆ" ได้เยอะๆๆๆอ่ะ
ทุกวันนี้ทำตัวเป็น ไวรัส แพร่เชื้อไปยัง ลิงค์ของเพื่อน
ที่มาเม้นท์ให้อ่ะ ช่วยแนะนำหน่อยเหอะ....please!!
.
.
.
อันดับสาม
มีอะไรที่เราสมควรจะต้องรีบเป็นอีกมั๊ย
เอาแบบที่จำเป็น ฉะนั้นแล้วต้องหงุดเงี๊ยว อีกแน่นอน
เพราะงั้นแนะนำหน่อยเห๊อะ......please!!
.
.
.
ศุกร์ 5 ธค 51 นี้ จะไปทอดผ้าป่าที่สิงห์บุรี
หวังไว้ว่าคงได้ ลบเลือนบาปบุญลงได้บ้าง
ไม่รู้จะลดได้บาป ได้กี่บุญ
แต่ อยากไปมากกก
.
.
.
รู้สึกมะ ว่าการพูดเรามันไม่ค่อยเหมือนเดิม
สงสัยเริ่มโตเป็นสาวแล้ว เลยเริ่มหัวเราะน้อยลง
เหลือไว้ก็แต่ "หัวล่อ" ฮ่า !
.
.
.

ปิงลิ๊!!!
- เจ๊ปรี้ : ใครบอกว่าเรายังไม่เจอกันที เจอกันตอนนู๊นไง นึกดิ่ๆๆ จำได้ม๊ะ
.
.
.