- เราไปเที่ยวมาเมื่อ 1 oct 09 Let's sea resturant ทาวอินทาว
- กับเพื่อนๆ MLG
- สัมผัสได้ว่า ทำตัวไม่น่ารักเท่าที่ควร
- ไม่ได้สร้างความสนุกสนานเท่าที่ควรจะทำ และเท่าที่เพื่อนรอการพบเจอ
- มันเป็นห่าอะไร นิ่งเชียว (ตู) เนี่ย
- เพื่อนบางคนออกอาการเซ็งกันอย่างเห็นได้ชัด
- ปกติเราจะไม่เคยปล่อยให้เพื่อนต้องนั่งเหงา
- เพราะจะมีเราเม้าส์ และหัวเราะเป็นเพื่อน
- แต่วันนั้น มีแต่อมยิ้มให้ แล้วก็หันมองไปที่อื่น
- ก็ในใจมันรุ้สึกได้ว่า "ตูมาทำไรที่นี่"
- ไม่อยากเที่ยว ไม่อยากแดนซ์
- ขอนั่งมองแล้วกัน
- จนพี่นกเริ่มด่า เราก็ยังไม่สำนก ยังคงนั่งตูดติดเบาะต่อไป
- แก่แล้วจริงๆเลยเหอะตูเนี่ย
- เห้ยแต่ความรู้สึกมันไม่ได้ย่ำแย่ไรเลยนะ
- มันกลับรุ้สึกว่า นิ่งๆ เงียบๆแบบนี้ มีความสุขแล้ว
- สุขมากกว่า ถ้าเราจะไปฝืนยิ้มให้คนอื่น
- แต่คุณหนูดีบอกว่า การทำให้คนอื่นมีความสุขนั่นคือการรักตัวเองนี่นา
- (มากรั่นกรองความคิดเอาวันรุ่งขึ้นแล้ว)
- แย่จริงเชียว
- แล้วก็มีคนชวนให้ไปนอนด้วย
- ตูจะไปทำไมอ่ะ ไปตูก็เสร็จดิ่ เหอ เหอ
- อย่าเชียว
- วันนี้ 2 oct 09 มาทำงานด้วยความโงนเงน
- นั่งรถตู้ได้ ห้าวินาที ตูก็หลับ
- นั่งรถไฟฟ้าได้ สิบวินาที ทั้งๆที่ระยะสั้น ตูก็หลับ
- เห้ยมันง่วงอ่ะ ถึงบ้านตีสี่ ตื่นหกโมง
- ง่วงเพค่ะ
- ถึงเวลานี้ก็ยังง่วงอยู่
- เลยลงไปหาซื้อขนม คิดว่าจะใช้ตังค์ ซื้อดวงตาเห็นธรรม
- ก็ช็อปๆ ไป ซื้อปลาแนม ฝากแม่ ซื้อเกี๊ยวฝากตัวเอง
- ซื้อข้าวโพดฝากตัวเอง ซื้อมะม่วงเปรี้ยวฝากตัวเอง
- (ฝากตัวเองเยอะจัง)
- ทำงานแล้วหละ
- วันนี้มาตั้งแต่เช้ายังไม่ได้ไรเป็นชิ้นเป็นอัน
- อ๊อ เราบอกเธอรึยัง เรา turn งานใหม่
- มาอยู่ mkt & event
- ก็ดีในเบื้องต้น เบื้องปลายเป็นยังไงยังไม่รุ้นะ
- ไปละ
- ^_^
cheer up
BT
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น